بررسی تأثیر ماده نگهدارنده دی‌استات‌سدیم روی کیفیت خاویار قره‌برون در طول دوره نگهداری در سردخانه

چکیده در این بررسی برای عمل‌آوری خاویار ماهی قره‌برون، به‌جای مواد نگهدارنده بوراکس و اسید بوریک که توسط شیلات ایران در ترکیب با نمک طعام با عنوان نمک مخلوط جهت عمل‌آوری خاویار استفاده می‌گردد، از دی‌استات‌سدیم به‌عنوان نگهدارنده در ترکیب با نمک طعام استفاده گردید و خاویار این ماهی با دوزهای 800، 850 و 900 میلی‌گرم دی‌استات‌سدیم به‌ازاء هر کیلوگرم خاویار، عمل‌آوری و سپس به‌مدت شش ماه در سردخانه شیلات بندر انزلی تحت دمای (3-) درجه سانتی‌گراد همراه با نمونه‌های شاهد شیلاتی که طبق روال معمول در شیلات عمل‌آوری شده بودند، نگهداری گردید. در طول این شش ماه، ویژگی‌های شیمیائی، تست ارگانولپتیک و بررسی رشد و نمو باکتری‌ها و قارچ‌ها در تمامی نمونه‌های آزمایشی و شاهد شیلاتی به‌صورت ماهانه صورت پذیرفت. در نهایت با بررسی همه‌جانبه یافته‌ها و قیاس بین نتایج حاصل از آزمایشات صورت گرفته روی نمونه‌های آزمایشی با شاهد شیلاتی، مشخص گردید که مقدار 900 میلی‌گرم دی‌استات‌سدیم در کیلوگرم خاویار بهترین میزان این ماده نگهدارنده جهت عمل‌آوری خاویار می‌باشد.